15. 05. 2011.

Marmelada Branca di Odivelas




Marmelada je karakteristična za čitav Portugal odakle ta riječ i dolazi jer dunja se na portugalskom kaže marmeleiro ili marmelo. Bijela marmelada potiče iz gradića Odivelas, zapravo iz samostana Bernardinki koje su čuvale tajnu njezinog spravljanja, odnosno tajnu dobivanja njezine svijetle boje.
Marmelada Branca posluživala se uzvanicima za vrijeme svetkovina, posebice onima koje su organizirale redovnice za uglednike i pisce.

U to vrijeme marmelada je imala formu kockica i uzimala se rukama kao bilo koji drugi suhi kolač.
Tajna izrade otkrivena je poslije smrti zadnje redovnice krajem 19. stoljeća. U knjizi njenih recepata koje je objavila Marija Isabel de Vasconcelos Cabral : „O Livro De Receitas Da Última Freira De Odivelas“ - „Kuharica posljednje redovnice Odivelasa“ pod brojem 14 nalazi se izvorni recept bijele marmelade i taj dokument garantira njenu autentičnost.

Dunje su redovnice čistile ruku uronjenih u hladnu vodu kako dunje ne bi potamnile. Narezane stave se u hladnu vodu i puste da lagano zakuhaju. Dobro kuhane ispasiraju se kroz sito. Na 1 kg dunja dodaje se 2 kg šećera, tako da zajedno s vodom nastane gusta smjesa. Smjesa se miješa drvenom žlicom sve dok se ne dobije jednolična negranulirana masa gusto lijevajuće konzistencije. Potom se lonac vrati na vatru da marmelada ponovno zakuha. Kuhanje se odmah prekida, a marmelada se neprestano miješa sve dok se masa ne ohladi. Tada se stavlja u kalupe gdje će se isušiti. Kada se dobro isuši, reže se na kockice koje se više dana stalno okreću kako bi se isušile sa svih strana.
Bijela marmelada se proizvodi u neizmijenjenom obliku i kakvoći od 13. stoljeća, od vremena kralja Dom Dinisa.

Postupak izrade neodoljivo podsjeća na našu kotonjatu ili kitenkes, a zbog velike količine pektina koji uzrokuje zgušnjavanje ova prvobitna delicija meni je poslužila kao ideja za izradu dunjinog ekstrakta kojim zgušnjavam većinu džemova.

                                                                                                                                                             
Fotografije preuzete iz turističkog vodiča Odivelasa



1 komentar:

  1. Pelle,ja sam pokušala tu foru s hladnom vodom i dunjama,ali baš i ne igra.Skuhana smjesa je imala tek nešto bljeđu karakterističnu jarkonarančastu boju kuhane dunje.
    Mislim da se redovnice nekaj zatajile.Kao i inače...
    hehehehe

    OdgovoriIzbriši